Soms sterven mensen in Den Haag helemaal alleen. Overledenen zonder nabestaanden krijgen een begrafenis van de gemeente. Ambtenaar Eric den Heijer verzorgt deze crematies en begrafenissen. "Iedereen verdient een mooi afscheid", zegt hij. "Geen Hagenaar verlaat ongemerkt de aarde."

Eric en zijn collega’s verzorgden al ruim 15.000 begrafenissen en crematies. Vindt de Sociale Dienst al speurend in het huis van de overledene telefoonnummers, dan worden die gebeld. Soms vindt de dienst zo toch nog nabestaanden. Zo’n 190 keer per jaar lukt dat niet. Dan zorgt de gemeente voor het laatste afscheid. De overledene krijgt dan een plaats in een algemeen graf. Duikt er ooit een nabestaande op, dan kan die de overledene toch bezoeken.

Eric en zijn collega’s passen de uitvaart aan op de persoon. "Als iemand bijvoorbeeld als een kluizenaar sterft en men vindt in het huis een platenbox van Jimi Hendrix of Queen, dan kiezen we daar nummers van uit. Weten we dat iemand altijd in een trainingspak liep, dan trekken we de overledene dat aan." Een lege aula komt zelden voor. Meestal is er wel een buurvrouw, familielid of iemand van het verzorgingstehuis, vertelt Eric. "Maar ook als er geen enkele bezoeker is, draag ik twee gedichtjes voor, steeds andere."

Tekst gaat door onder foto.

Foto: Gemeente Den Haag

Chuck Deely

Door zijn ervaring heeft Eric van alles gezien en meegemaakt. Een ADO-shirt op de kist. Een verzoek van de Sociale Dienst om gladiolen. Een stroomkabel die vlak voor een begrafenis kapotgetrokken werd, zodat snel een aggregaat moest worden aangesloten. En een uitvaartdienst in poppodium Paard, voor de Haagse straatmuzikant Chuck Deely die in 2017 overleed.

Plezier in je werk is ook op een begraafplaats belangrijk, zegt Eric. "Zonder plezier kan je geen goede uitvaart verzorgen. Een goede communicatie, een fijn team, alles gedaan hebben wat nodig was voor een mooie uitvaart die goed past bij de overleden persoon. Dat maakt ons tevreden."